प्रशासक | २०८१ चैत्र १७ गते ०५:४८ मा प्रकाशित

अक्षर साथी
लम्की/चैत्र १८ 
 शुक्रबार राजतन्त्रको समर्थनमा भएको प्रदर्शनका क्रममा पत्रकार सुरेश रजकको ज्यान गएको घटनालाई लिएर आइतबार पत्रकारहरूले कालोपट्टी बाँधेर विरोध जनाएका छन् । उक्त दिन राजावादी समूहले सञ्चार संस्थाहरूमा आक्रमण र आगजनी गरेको भन्दै पत्रकारहरूले कार्यस्थलमा कालोपट्टीसहित आफ्नो काम गरेका थिए ।
  नेपाल पत्रकार महासंघले यो घटनाको निष्पक्ष छानबिन र दोषीलाई कडा कारबाही गर्न माग राख्दै आन्दोलनको योजना अघि सारेको छ । महासंघले देशभरका सञ्चारकर्मी, केन्द्रीय, प्रदेश र शाखा तहबाट सरकारलाई ज्ञापनपत्र बुझाउने र मंगलबार सम्बद्ध पक्षहरूसँग छलफल गर्ने कार्यक्रम तय गरेको छ ।
 यसैबीच, महासंघले पत्रकार सुरेश रजकको परिवार र उनको सञ्चार संस्थासँगको संवादपछि प्रतिवेदन तयार गर्न उपाध्यक्ष उमिदप्रसाद बागचन्दको संयोजकत्वमा सचिवहरू रमेश खतिवडा, सोनी शर्मा, प्रकाश धौलाकोटी र वैकुण्ठराज पराजुली सम्मिलित एक समिति बनाएको छ । अवस्थाको मूल्याङ्कनपछि थप आन्दोलनका कदम चाल्ने महासंघको भनाइ छ ।
 शुक्रबारको आन्दोलनमा अराजक समूहले मच्चाएको आगलागीमा एक पत्रकारको मृत्यु भएको, मिडिया कार्यालयहरूमा तोडफोड र आगजनी गरिएको, पत्रकारहरू घाइते भएका घटनाको विरोधमा महासंघले शनिबार देशभर प्रदर्शन गरेको थियो ।

किन र कुन अवस्थमा पत्रकारले कालो पट्टी बाँधछन् ?
  पत्रकारहरूले कालो पट्टी बाँध्नु भनेको शोक, आक्रोश र एकताको सशक्त अभिव्यक्ति हो । यो कदम प्रायः तब चालिन्छ, जब उनीहरूको पेसामाथि ठाडो आक्रमण हुन्छ, स्वतन्त्रता हनन हुन्छ वा सहकर्मीमाथि अन्यायको पहाड खस्छ । यो कालो पट्टी केवल कपडाको टुक्रा होइन, यो त उनीहरूको आवाज बन्द गराउने प्रयासविरुद्धको विद्रोह हो, सत्यको रक्षाका लागि उठेको मुट्ठी हो । उदाहरणका लागि, जब पत्रकारको हत्या हुन्छ, जस्तै नेपालमा सुरेश रजकको घटनामा, वा सञ्चार गृहहरूमा आगजनी र तोडफोड हुन्छ, तब यो प्रतीकात्मक विरोधले शक्ति पाउँछ ।