कैलाली पोष्ट | २०७६ कार्तिक २७ गते १४:४३ मा प्रकाशित

प्रदीप नेपाल

अहिलेको सरकारलाई सजिलै पासमार्क दिन सकिन्छ । यतिसम्म पनि नदिनेलाई विकासको परिभाषा नबुझ्ने मान्छे भनिदिँदा हुन्छ । विकासको आधार श्रमजीवी जनता हुन । सङ्घीयताले तिनलाई प्रोत्साहन दियो । स्थानीय सरकारले ‘आफ्नो ठाउँ आफै बनाउँ’ भन्नेजस्तो एउटा प्रतिबद्ध सोच बनायो । नेपालको लोकतान्त्रिक इतिहासमा २०५१ सालमा मनमोहन अधिकारीको प्रधानमन्त्रीत्वमा बनेको सरकारपछि यो नै एउटा सरकार हुनपुग्यो, जहाँ देशले विकास गर्छ भन्ने विश्वास जनतालाई दियो । ‘म नै सार्वभौम हुँ’ भन्ने सोच राख्ने केपी शर्मा ओलीले नेतृत्व गरेको सरकारले यति काम गर्ला भन्ने मलाई लागेको थिएन । तर काम भयो । यो सत्य म मात्र होइन, ओलीका सबै विरोधीले स्वीकार गर्नुपर्छ । अथवा अरूले स्वीकारुन, नस्वीकारुन, मचाहिँ स्वीकार गर्छु ।

नेपाली काँग्रेसका प्रायः सबै नेता दुईतिहाइको अधिनायकत्व भनेर भाषण गर्नुहुन्छ । बोल्नु अघि आफ्नो अनुहार पनि हेर्नुपर्छ नि ! उहाँहरूले ०४८–५० मा गरेको सत्ताको दुरुपयोग संस्मरण गर्नुपर्छ । पञ्चायतको ‘सबै पञ्च नेपाली, सबै �.....

प्रिन्स बि.क | २०७६ बैसाख २२ गते १८:५४ मा प्रकाशित

नेपाली पत्रकारहरूका लागि प्रेस काउन्सिल नेपालले तयार      पारेको आचारसंहिता २०७३ को दफा २ (१) मा दिइएको पत्रकार शब्दको परिभाषा अनुसार      ‘पत्रकार’ भन्नाले कुनै सञ्चारमाध्यममा समाचार सामग्री संकलन, उत्पादन, सम्पादन र सम्प्रेषण जस्ता कार्यसँग आवद्ध प्रधान सम्पादक, सम्पादक, सम्पादक मण्डलको सदस्य, संवाददाता, स्तम्भलेखक, विश्लेषक, स्वतन्त्र पत्रकार, फोटो पत्रकार, प्रेस(क्यामेरापर्सन, व्यंग्यचित्रकार, रेखाचित्रकार, कार्यक्रम निर्माता, निर्देशक, प्रस्तुतकर्ता वा सञ्चालक, साजसज्जाकर्ता, दृश्य सम्पादक, भाषा सम्पादक जस्ता            पत्रकारितामूलक कार्यसँग सम्बन्धित सञ्चारकर्मी सम्झनुपर्छ ।’  भन्ने छ ।
  तर,पत्रकार अर्थात समाजमा भए÷हुने घटनाका बारेमा जनतालाई सूचना, समाचार  मार्फत सज्जित गर्ने ब्यक्ति । सामान्य बुझाईको अर्थमा यत्ति हो एउटा पत्रकारको अर्थ । सैद्धान्तिक रुपमा लामो परिभाषा भए पनि आम बुझाई यहि हो । 
   बीबीसी एकेडेमीका अनुसार      “ पत्रकार भनेको त्यो व्यक्ति हो, ज�.....

एजेन्सी | २०७६ बैसाख ५ गते १०:४० मा प्रकाशित

 गणेश वि.के.

भपट रावल एक आन्दोलनको नाम हो, परिवर्तनको नाम हो र भरोसायोग्य कम्यूनिष्ट युवा नेताको नाम हो । काठमाडौंका सडकमा जति पानी बगेको छ, आन्दोलनका क्रममा उनको रगत त्यति नै बगेको छ भन्ने उनका समकालीनहरुले चर्चा गर्छन् ।

अछाम जिल्लाको दुर्गम गाउँमा सामन्य परिवारमा जन्मेका रावल पढाईका क्रममा काठमाडौंमा आउँदा उनले अछाम जिल्लामा रहेका दलित, छुवाछूत, छाउपडी, निर्वासनलगायतका अन्याय अत्याचारको अन्त्य गर्न विद्यार्थी राजनीतिमा होमिए । यद्यपि उनी सानो छँदै आमाबुवा गुमाएकाले हरेक कुराको निर्णय स्वयंले गर्नुपर्ने थियो । त्यसले उनले हरेक बुवाआमाले आफ्नो छोरो डाक्टर वा इन्जिनियर बनोस् भन्ने अपेक्षाको सामना गर्नु परेन । बरु तमाम चुनौतिका बाबजूद उनी नेकपा एमालेको जनसंगठन युवा संघ नेपालको केन्द्रीय उपाध्यक्ष भए ।

त्यसवेला महेश बस्नेत नेतृत्वको समयमा सडकको आन्दोलनको युवा नेताको रुपमा झपट रावल चिनिन्थे । उनले युवा विद्यार्थी आन्दोलनबाट विदा लिने वितिकै पार्टी राजनीतिमा समाहित हुँदै नेकपा एमालेको केन्द्रीय सदस्य तथा �.....

एजेन्सी | २०७५ फाल्गुन १९ गते ०८:४० मा प्रकाशित

१८ फागुन, काठमाडौं । नेकपा नेता वामदेव गौतमले दिवंगत नेता रवीन्द्र अधिकारी निर्वाचित कास्कीस्थित निर्वाचन क्षेत्रबाट आफू उपनिर्वाचन नलड्ने प्रष्ट पारेका छन् । उनले आफूलाई नभएर अधिकारीको परिवारकै सदस्यलाई कास्की–२ बाट उम्मेदवार बनाउन पनि माग गरेका छन् ।

हेलिकप्टर दुर्घटनामा ज्यान गुमाएका रवीन्द्र अधिकारीको अन्त्यष्टिमा नेता गौतम सहभागी भएपछि कास्कीबाट उपनिर्वाचन लड्ने मनसायले उनी सहभागी भएको प्रचारमा ल्याइएको थियो । लगत्तै गौतमले  गौतमले त्यसको खण्डन गर्दै आफू उम्मेदवार नबन्ने प्रष्ट पारेका हुन् ।

गौतमले हुँदै नभएका निराधार कुरा प्रचारमा ल्याइएको भन्दै चित्त दुखाएका छन् ।

‘यो मेरो चरित्र हत्या गर्ने निकृष्ट र षड्यन्त्रमूलक विचार राखेर सुरु गरिएको कुप्रचार मात्र हो’, गौतमले शनिबार फेसबुकमा लेखेका छन्, ‘मृत्यु शोकमा पाइला टेकेर व्यक्तिगत स्वार्थ पूरा गर्ने विचारलाई मैले कहिल्यै मान्यता दिइनँ । जीवनभर दिने पनि छैन ।’

पार्टीले उम्मेदवार बनाए पनि आफू अधिकारीको निर्वाचन क्षेत्रबाट उम्मेद.....

एजेन्सी | २०७५ फाल्गुन १८ गते ११:१३ मा प्रकाशित

योगेश भट्टराई

रवीन्द्र अधिकारीलाई मैले पहिलोपटक ०४५ सालमा भेटेको थिएँ । म कीर्तिपुर होस्टलमा बस्थेँ, उहाँ पृथ्वीनारायण क्याम्पस पोखराको स्ववियुमा विद्यार्थी नेता । स्ववियुको ‘मुखपत्र’ माछापुच्छ्रेको प्रकाशनका लागि काठमाडौं आउनुभएको थियो । उहाँ कीर्तिपुरस्थित होस्टलको मेरो कोठामै बस्नुभयो । एक महिना सँगै बस्यौँ । पहिलो भेटमै उहाँप्रति मलाई छुट्टै प्रभाव प-यो । उहाँले मसिनो कामलाई पनि असाध्यै महत्वका  साथ हेरेको पाएँ । त्यसवेला आजकालका जस्तो आधुनिक प्रेस थिएनन् ।

लेटर प्रेसमा कम्पोज गरेर पत्रिका निकाल्नुपथ्र्यो, मसिनो तरिकाले प्रुफ हेर्नुपथ्र्यो । उहाँ मध्यरातसम्म बसेर ती सबै काम एक्लै गर्नुहुन्थ्यो । किताब प्रकाशनपछि उहाँ पोखरा फर्किनुभो । पछि, गण्डकीबाट प्रतिनिधित्व गर्दै अनेरास्ववियुको केन्द्रीय कमिटीमा आउनुभयो । ०४६ सालको जनआन्दोलनमा पोखरामै विद्यार्थी आन्दोलनको नेतृत्व गर्ने क्रममा गिरफ्तार हुनुभयो । जेल पर्नुभयो । यता म पनि काठमाडौंमा जेले परेँ । 

जनआन्दोलनपछि फेरि भेट बाक्लिन थाल.....